

Çağdaş çağda ikili ilgilerin büyük bir kısmı, adeta bağ kurulamadan başlıyor ve birebir süratle son buluyor. Tahammülsüzlük ve ferdî önceliklerin bağlantıdan öne geçirilmesi, dijital çağın getirdiği daima kontağa karşın gerçek irtibatın kurulamaması yani bağlantı çağında derin iletişimsizlik, empati eksikliği ve sabırsızlık münasebetleri yıpratan esas ögeler ortasında yer alıyor. Acıbadem Kartal Hastanesi’nden Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Günümüzde ne yazık ki ikili münasebetlerde her iki taraf da çoğunlukla yalnız hissediyor. Münasebetlerde artık samimiyet değil, strateji belirleyici oluyor. Beşerler birine yaklaşırken dahi “nasıl görünüyorum, gereğince ilgi çekiyor muyum, kaybedersem nasıl toparlarım?” üzere hesaplarla hareket ediyor. Öte yandan toplumsal medyanın ikili bağlardaki yıkıcı tesiri de göz arkası edilemez. Zira ilgiler günümüzde artık yalnızca iki kişi ortasında yaşanmıyor; görünürlük, beğeni ve onay arayışı da sürecin içine dahil olmuş durumda. Bir kıssada etiketlenmemek, birlikte çekilen fotoğrafın paylaşılmaması ya da geç gelen bir ileti bile, bağın çarçabuk derinden sarsılmasına neden olabiliyor” diyor. Bilhassa Z jenerasyonunda bu durumun daha da bariz olduğunu belirten Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç, günümüzde ikili bağlantıları tüketen 6 yaygın yanılgıyı anlattı, değerli ikazlar ve tekliflerde bulundu.
- Eleştiriyi irtibat sanmak
Birçok kişi rahatsızlığını lisana getirirken, aslında karşısındakini yargılıyor. “Bu davranışın beni etkiledi” demek yerine “Sen esasen daima böylesin” cümleleriyle konuşmak, bağlantısı tahlil değil, taarruz haline getiriyor. Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Eleştiri, his temelli bir farkındalık içermediğinde savunmaya neden olur. Partnerini daima yetersiz gören bir yaklaşım, bir mühlet sonra ilgiyi de değersizleştirir. Bağlantı; suçlamak değil, paylaşmaktır” diyor.
- Susarak uzaklık koymak
Susmak her vakit sakinlik değil, birden fazla vakit uzaklaşmadır. “Konuşacak bir şeyim yok”, “Zaten anlamıyorsun”, “Ne fark edecek ki?” Bu tıp cümlelerin gerisinde çoklukla tahlilden değil, kopuştan beslenen bir hal yatar. Konuşulmayan her problem, vakitle birikerek alakayı sessizce tüketir. Münasebetler, hislerin dolanıma girebildiği kadar yaşar.
- Partnerini toplum içinde küçük düşürmek
Partnerini diğerlerinin yanında alaya almak, ima yollu eleştirmek ya da küçümsemek bağdaki inanç yerini zedeler. Daha da yıpratıcı olan ise bu davranış sonrası gelen şu cümledir: “Çok alıngansın, latife yaptım.” Bağda yaşanan kırgınlık değil, o kırgınlığı lisana getirince suçlanmak asıl yarayı oluşturur. Hürmet, alakada sevgi kadar onarıcıdır.
- “Ben Böyleyim” cümlesiyle değişime direnç göstermek
“Beni bu türlü kabul et” cümlesi, birçok vakit değişime dirençtir. Halbuki alaka, iki tarafın da birlikte gelişmesiyle güçlenir. Sabit kalan bir kimlik yapısı, vakitle bağlantıyı esnetilemeyen bir alana dönüştürür. Ve esnemeyen her yapı, birinci sarsıntıda kırılır.
- Duyguların ismini koymadan anlaşılmayı beklemek
“Ben söylemeden anlamalı”, “Seviyorsa hisseder” Bu çeşit kanılar, duygusal beklentiyi romantize ederken irtibatı yok sayar. Meğer söz edilmeyen her his, vakitle kırgınlığa dönüşür. Bağlar, sezgilerle değil, açıklıkla güçlenir.
- Dijital tuzağa düşmek!
Uzman Klinik Psikolog Aycan Koç “Sosyal medya, sadece tanışmaları kolaylaştırmadı; bağ kurmanın bedelini de azalttı. Artık biriyle sorun yaşandığında tahlil aramak yerine, “yerine koyulabilecek öteki biri” fikri devreye giriyor. Bağlar derinleşmeden tüketiliyor, bir ‘tıkanıklık’ anında vazgeçmek, beklemekten daha kolay geliyor. Zira dijital çağda herkes ulaşılabilir ancak kimse vazgeçilmez değilmiş üzere bir algı hakim. Öte yandan, görünürlük ve beğenilme isteğinin bağların önüne geçmesiyle; bir öyküde etiketlenmemek, birlikte çekilen fotoğrafın paylaşılmaması ya da geç gelen bir bildiri bile, alakanın çarçabuk derinden sarsılmasına neden olabiliyor. Meğer münasebet, dışarıdan nasıl göründüğünden çok, içeride nasıl hissedildiğiyle yaşanır. Bağ, beğeniyle değil, itimatla kurulur” diyor.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı


