reklam
reklam
DOLAR
EURO
STERLIN
FRANG
ALTIN
BITCOIN
reklam

Karne hayat muvaffakiyetini göstermiyor, yalnızca son nokta…

Yaz tatiline sayılı günler kaldı. Ağır bir ders yılını geride bırakmaya hazırlanan milyonlarca öğrenci, karne almaya hazırlanıyor.

Yayınlanma Tarihi : Google News
Karne hayat muvaffakiyetini göstermiyor, yalnızca son nokta…
reklam

Yaz tatiline sayılı günler kaldı. Ağır bir ders yılını geride bırakmaya hazırlanan milyonlarca öğrenci, karne almaya hazırlanıyor. Karnenin çocuğun takviyeye gereksinim duyduğu alanları gösterdiğini belirten İstanbul Atlas Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hacer Nermin Çelen, “Karne, hayat muvaffakiyetini göstermiyor. Yalnızca çocuğun takviyeye gereksinimi olduğunu gösteriyor. Karne son nokta. Karneden evvel çocukla ilgilenmek ve ona fırsat vermek gerekir. Çocuğun hangi bahiste daha geride olduğunu keşfetmek için karne almak esasen çok geç” dedi.  Çocuğun dıştan değil, içten motive olması gerektiğini de vurgulayan Çelen, “Çocuğun güzel bir not aldığı vakit ya da karnesi uygun geldiği vakit ‘Ben öğrendim, ben yapabildim’ diyebilmesi kıymetli. Dıştan güdülenmeyle her şey olmuyor” dedi.

İstanbul Atlas Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hacer Nermin Çelen, karnenin hakikat halde değerlendirilmesinin ehemmiyetine işaret etti.

Her çocuğun güçlü olduğu tarafları farklıdır

Karnenin hayat muvaffakiyetini göstermediğini vurgulayan Çelen, “Aileler, çocuklarının çok harika olmasını istiyor. Halbuki bir insanın her alanda çok başarılı  olması mümkün değil. Yani matematiği âlâ olur da toplumsal bilgileri uygun olmayabilir. Karne, son noktadır. Mükemmelliyetçi ebeveynler, çocuğun tüm derslerden en yüksek notu almasını bekliyor. Hepsinin yeterli olması mümkün değildir. Kimi çocuklar müzikte çok düzgündür fakat matematikte güzel değildir. Yani çocuğun doğuştan getirdiği bir yeteneği vardır. O doğrultuda kendini biçimlendirir ancak bugünkü şartlarda kimi ebeyenler için söylüyorum: Her şeyin en güzeli olmasını istiyorlar. En uygunu olduğu taktirde uygun bir meslek sahibi olacak, çabucak çok güzel para kazanacak vs. halinde düşünüyorlar” dedi.

Karne, hayat muvaffakiyetini göstermiyor

Ebeveynlerin en yaygın formda kıyaslama yaptığını belirten Çelen, “Ebeveynlerin en büyük yanlışı, kendi çocuklarının muvaffakiyetini öteki çocuklarınki kadar başarılı görmediği vakit kıyaslama yapmak oluyor. Çocuğu ‘Ben senin yaşındayken’ diyerek kendisiyle kıyaslayabiliyor ya da şartları yeterli olmayan diğer bir ailenin başarılı olan çocuğu ile kıyaslıyor. Bizim literatürümüzde saygın psikologlardan Erikson ‘Kıyaslamayın’ der yani kıyasladığımız vakit çocukta aşağılık duygusu gelişiyor. Kimi ebeveynler çocuklarının karnesini ele alıp güya birbirlerini yarıştırıyorlar. Bunun olmaması gerekiyor. Genelde orta sınıf aileler çocuklarının karnelerini çok uygun görmek istiyorlar. Birbirleriyle kıyaslıyorlar fakat karne hayat başarısı göstermiyor. Yalnızca çocuğun takviyeye gereksinimi olduğunu gösteriyor” diye konuştu.

Aşağılık duygusu, uzun periyodik belleğe geçişi engelliyor

“Anne ve baba, karneyle ilgili olumsuz tabloyu, akademik başarısızlığı parmak sallayarak düzeltemez” ihtarında bulunan Çelen, “Aşağılık hissinin kimi götürüleri var. Çocuk başarısız oldu, herkes tarafından bu başarısızlığı vurgulandı. Çocuk, bu duyguyu geliştirdi. His durumu hormonları da etkiliyor yani okuduğunu anlasa bile uzun vadeli belleğe yerleştiremiyor. Çocuğa ‘Kalkma oradan çalışacaksın’ deniyor, bu ortada çocuk olumsuz sıfatlarla çağrılıyor. Çocuk okuyor, anlıyor lakin uzun periyodik belleğe geçiş yapamıyor. Münasebetiyle akademik yaşantısını etkiliyor” dedi.

Çocuk güzel gözlemlenmeli, muhtaçlıkları belirlenmeli

Her çocuğun farklı yeteneklere sahip olduğunun altını çizen Çelen, çocuğun gereksinimlerinin vaktinde belirlenmesinin kıymetli olduğunu söyledi: “Her çocuğun hamuru farklı, doğuştan getirdiği yetenekler farklı. Çocuğun hangi mevzuda daha geride olduğunu keşfetmek için karne almak aslında çok geç. Herkes her mevzuda çok kusursuz olmayabilir. Fakat şayet aile, çocuklarını yeterli takip ediyorsa çocuğun ezber sorunu olabilir, metamatikte başarılı olmayabilir. Evvelce tedbir alınması gerekir. İlla en yüksek notu almak zorunda da değil. O denli ünlü isimler var ki okul hayatlarında başarılı değiller lakin hayatta başarılı oldular. O nedenle hayat başarısı ile karne başarısı her vakit paralel gidemeyebiliyor. Bunu ebeveynlerin görmesi gerekiyor. Karne, son nokta. Karneden evvel çocukla ilgilenilmeli ve ona fırsat verilmeli. Çocuk ebeveynlerine ‘Ben bunu anlamıyorum’ diyebilmeli. Bu çok değerli.”

Karnesi yeterli geldi diye çocuğu ödüllendirmek düzgün mi?

Karne ikramında ölçünün değerini vurgulayan Çelen, “Bazen burada ölçü kaçırılabiliyor. Birinci sınıfı bitiren bir öğrenciye tablet, bisiklet üzere armağanlar alınıyor. Fakat bunun sonu yok. Beşinci sınıfta ne alacaksın? Yani çocuğun dıştan değil, içten motive olması gerekiyor. Yani uygun bir not aldığı vakit ya da karnesi düzgün geldiği vakit ‘Ben öğrendim, ben yapabildim’ diyebilmesi kıymetli. Dıştan güdülenmeyle her şey olmuyor” dedi.

Çocuğun içten güdülenmesi ve motive olması önemli

Ölçüsüz ödül kadar cezanın da yanlış bir şey olduğunu belirten Çelen, “Tableti varsa elinden almak, arkadaşlarıyla görüşmesini engellemek üzere birtakım şeylerden mahrum bırakmak , ses yükseltmek ya da fizikî ceza vermek reaksiyon oluşmasına neden oluyor. Çocuğu eleştirmek yerine ‘Anlamadığın soruyu birlikte çözebiliriz. Yapamadığını babana da sorarız, diğerlerinden yardım alırız’ üzere yapan tavırlar değerlidir. Ceza yanlış, önemli olan çocuğun içten güdülenmesi ve motive olması. Çocuğun ‘Ben yaptım ben çalıştım. Çalışınca sonuçlarını gördüm’ formunda bir sonuca varması önemli” diye konuştu.

Ekonomik olarak daha düşük gelir kümesinde büyüyen, ailesi orta düzeydeki ailelere nazaran ilgisiz olan çocukların elde ettiği muvaffakiyetin içsel motivasyona örnek oluşturabileceğini belirten Çelen, “Bu gelir kümesinden çıkıp başarılı olan, uygun yerlere gelen beşerler var. Bu içsel güdülenme ve motivasyondan kaynaklanan bir durum. ‘Ben başaracağım, ben yapabilirim’ diyor. Diğerinin ona ödül vermesi gerekmiyor. Mükafatlar dış motivasyon. İçten güdülenmek ve ‘Ben yaptım. Ben başardım’ diyebilmek değerli. Çocuğun güzel model bulması lazım. Çocuklara başarılı hayat öykülerinin anlatılması gerekiyor. Bu şahısların kendi kendilerine nasıl başarılı oldukları, kendileri için bir gaye belirledikleri üzere örnekler, model olması açısından anlatılmalı” diye konuştu.

Yapıcı tenkitler yapılmalı

Karnenin çocukla bir arada kıymetlendirilmesi gerektiğini kaydeden Çelen, “Çocuğun güçlü istikametleri, düzgün olan dersleri ve zayıf olduğu dersleri birlikte değerlendirilmeli. ‘Bak gördün mü toplumsal bilgilerden yüksek not almışsın, matematikten düşük not almışsın. Matematik dersi için takviye alırız. Eksiklerini tamamlayabilirsin’ üzere yapan ve gerçekçi yorumlar yapılmalıdır” tavsiyesinde bulundu.

 

 

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı

reklam